Pierwsza połowa XVI wieku. Aleksandra Lisowska, młoda dziewczyna z Rohatyna, porwana przez Tatarów niemal sprzed ołtarza i wzięta w jasyr, trafia na dwór Sulejmana Wspaniałego, jednego z najpotężniejszych władców Imperium Osmańskiego. Przyjmuje imię Hürrem (Roksolana to przydomek wskazujący na przynależność do narodu ruskiego). Sułtan po prostu traci dla niej głowę i postanawia się z nią ożenić…

Anglia, rok 1850. Do wiejskiej gospody trafia znaleziony w polu nieprzytomny młody mężczyzna. Jego rzeczy osobiste wskazują na to, że jest bezrobotnym włóczęgą, a nazywa się Ozias Midwinter. Pielęgnuje go jego rówieśnik - Allan Armadale, syn zubożałej wdowy. Wkrótce obu młodzieńców połączy serdeczna przyjaźń. Nie wiedzą, że w przeszłości losy ich ojców splotły się w tragiczny sposób i że ich własne losy również będą się przedziwnie splatać. Trójkąta dopełnia panna Gwilt, kobieta piękna, inteligentna i występna, która jest prawdziwym czarnym charakterem i siłą napędową całej intrygi. Powieść stawia zawsze aktualne pytanie o to czy życiem człowieka rządzi fatum czy też każdy jest kowalem własnego losu.

Bohaterem powieści napisanej w formie pamiętnika jest młody arystokrata, którego los został przegrany przez niego samego. Przyczyna klęski, która w nim tkwi to zanik woli, znużenie, niechęć do działania oraz moralne zdegradowanie cechujące niemal całą ówczesną arystokrację. Ludzie bez dogmatu życiowego, oderwani od społeczeństwa i jego spraw nie mają racji bytu i taki jest dydaktyczny wydźwięk powieści.

Wzruszająca powieść o charakterze średniowiecznej legendy. Aby ratować przyjaciółkę z tatarskiej niewoli, Ludmiła wyrusza w niemal samobójczą misję, której tłem stają się najważniejsze wydarzenia polityczne w barwnej, multikulturowej Mongolii wnuków Czyngis-chana. Obcina sobie warkocze, by udawać genueńskiego pachołka, a potem sama rozporządza swoją ręką - rozkochany tatarski rycerz godzi się nawet na chrześcijański ślub. Deotyma wykazuje - być może także dzięki dwuletniemu zesłaniu w głąb Rosji, na które towarzyszyła ojcu po powstaniu styczniowym - rozległą wiedzę o historycznej cywilizacji Mongołów. Na tej podstawie buduje fabułę ze znacznie większym rozmachem geograficznym niż autor wydanego trzy lata później Ogniem i mieczem, który z kolei może skorzystał z doświadczeń Branek w jasyrze - bo im dalej we wschodnie stepy, „z których nikt nie wraca”, tym wyraźniej opowieść nieuchronnie zmienia się w gloryfikującą cierpienie i pełną cudów hagiografię.

Historia hrabiny Marii Vandenesse, która została wydana za mąż za człowieka, którego nie kocha. Dla urozmaicenia swojego życia hrabina nawiązuje romans z poetą Natanem, z którego wynikają fatalne konsekwencje.

Inspiracją do napisania książki był związek pisarza z hrabiną Guidobni-Visconti.

Powieść o tożsamości, przeznaczeniu i sile przyjaźni. Anglia, rok 1850. Do wiejskiej gospody trafia znaleziony w polu nieprzytomny młody mężczyzna. Jego rzeczy osobiste wskazują na to, że jest bezrobotnym włóczęgą, a nazywa się Ozias Midwinter. Pielęgnuje go jego rówieśnik - Allan Armadale, syn zubożałej wdowy. Wkrótce obu młodzieńców połączy serdeczna przyjaźń. Nie wiedzą, że w przeszłości losy ich ojców splotły się w tragiczny sposób i że ich własne losy również będą się przedziwnie splatać. Trójkąta dopełnia panna Gwilt, kobieta piękna, inteligentna i występna, która jest prawdziwym czarnym charakterem i siłą napędową całej intrygi. Powieść stawia zawsze aktualne pytanie o to czy życiem człowieka rządzi fatum czy też każdy jest kowalem własnego losu.

Powieść obyczajowa z wątkami kryminalnymi i mistycznymi. Matka i córka żyją kryjąc się przed światem na poddaszu małego miasteczka. Tajemnicza postawa i sekrety matki zaczynają budzić ciekawość małej Latte, odkrywającej z biegiem lat zawiłą intrygę kryminalną, w której uczestniczyła jej matka. Odskocznią od domu okazuje się grupa przyjaciół - młodych indywidualistów, którzy wprowadzają ją w klimaty studenckiej egzystencji oraz fascynacji filozoficznych. Pikanterii dodaje fakt, że codzienne sprawy i problemy obu kobiet okazują się jedynie tłem do prawdziwej tajemnicy, którą jest pewien dar, jaki odziedziczy Latte. Kiedy to się staje, jej i tak już niezbyt poukładany świat, zaczyna się jeszcze bardziej komplikować.

Bona Sforza di Aragona, żona króla Zygmunta Starego i matka Zygmunta Augusta - ostatniego z dynastii Jagiellonów idzie przez życie kierując się dwoma drogowskazami: słowem "chcę - voglio" i "muszę - must". Jest niezwykła. Nie mieści się w swoich czasach, przerasta sobie współczesnych, triumfuje i ponosi klęskę. Nie da się jej zamknąć w żadnych ramach, ocenić i pojąć, bo należy do kobiet nieujarzmionych i nieokiełznanych w swym pragnieniu osiągnięcia wszystkiego, co służy państwu i dynastii. Taka byłam - mówi - posłuchajcie, może uda się wam uniknąć moich błędów. Inteligencja i odwaga, to według autorki książki najbardziej charakterystyczne cechy Bony. I może jeszcze to, że nie umiała kochać, bo jej tego nie nauczono...

Czworo bohaterów, dwa kontynenty, jedna księga. Dziewczyna o oczach jak rtęć zawróci Maxowi w głowie tak mocno, że nie będzie potrafił wyobrazić sobie życia bez niej. Dla Seliny, młodej konserwatorki książek, Max będzie nieustającym zaskoczeniem i powodem do przekraczania własnych ograniczeń. Jednak gdy nie zdoła wypowiedzieć, być może najważniejszych w swym życiu, słów, wszystko się skończy. Kim okaże się tajemniczy David, który wkracza w jej życie na dublińskiej wystawie starodruków? Wyjątkowo wyrafinowanym złodziejem? Eleganckim oszustem cierpiącym na narkolepsję? Ekscentrycznym bibliofilem, który wciąż zaskakuje niezwykłymi talentami? Trzy zadania, które wykona dla niego Selina, będą zarazem sprawdzeniem jej umiejętności, dyskrecji i niezwykłą przygodą. Jako zapłaty zażąda prawdy o nim. Prawdy trudnej do zaakceptowania. Zmysłowa, bogata, intrygująca powieść wprowadza w świat dzieł sztuki - tych wykonanych ręką ludzką i tych naturalnych, chociaż ginących. Bohaterowie nieustannie borykają się z przeszłością - świata i własną. Jedne wspomnienia chcą ocalić, inne wymazać.

Marysia, Marta i Magda. Zaprzyjaźniły się w dzieciństwie, lecz potem ich drogi się rozeszły. Przy grzanym winie w Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem dorosłe już Maria, Marta i Magdalena zdobywają się na odwagę, by przyznać się do skrywanej od lat tajemnicy. Postanawiają działać. Czy uda im się zamknąć trudny rozdział swojego dzieciństwa? Dokąd zaprowadzi je ta droga? azymut.pl]

Troje młodych ludzi - Rosomak, Pantera i Żuraw - spędza lato w leśnej głuszy. Zamieszkują w drewnianej chacie nad jeziorem. Gospodarują, uprawiają ogród, chodzą na wędrówki i pomagając zwierzętom. Żyją zgodnie z rytmem natury i jej prawami. Rodziewiczówna snuje opowieść niespiesznie, niekiedy dość napuszonym stylem, jednak szybko okazuje się, że jej przesłanie jest na wskroś nowoczesne. Widać w nim dogłębną znajomość lasu, zwierząt, tradycji wiejskich i puszczańskich. Sama Rodziewiczówna spędzała tak letnie miesiące, tylko, że jej towarzyszyły dwie inne kobiety. Tego nie odważyła się powiedzieć wprost w swojej książce.

Europa, lata dwudzieste XX wieku. Głównymi bohaterami jest kochające się małżeństwo: oboje dobrze urodzeni, ale biedni. Zakochanie się przeszkodziło im w planach - Susy i Nick chcieli zdobyć majątek zawierając korzystny związek, a tu - masz ci los! - przeszkodziła im miłość. Ponieważ jednak są nowocześni i sprytni - zawarli umowę: przez rok mogą szczęśliwie żyć na koszt znajomych (wszyscy chcą pomagać nowożeńcom!), a jeśli któreś z nich będzie miało możliwość zawarcia bardziej intratnego związku, to się rozwiodą. Oczywiście życie okazuje się nie takie proste i nasi bohaterowie muszą się zmierzyć z własnymi uczuciami i tym, że to, co kiedyś wydawało im się ważne i cenne, wcale nie musi ich zaspokoić.

Sobieski i Marysieńka to z pewnością jedno z najosobliwszych w świecie zdarzeń miłosnych, ucieleśniona bajka. Jedna miłość wypełniająca całe życie człowieka, rzucająca to życie bez wahania pod nogi kobiety, prowadząca go poprzez małostki do wielkości, zwycięsko opierająca się przeszkodom, rozłące, znosząca grzech i naganę opinii, czasem kaprysy i niewdzięczność, wzbijająca bohatera wyżej niego samego i wiodąca tę niedobraną na pozór, a w istocie świetnie dobraną parę aż na tron - czyż to nie jest historia z bajki? W każdej sprawie istnieje historia i legenda. Legenda opowiada nam o Sobieskim, który ujrzał, pokochał i poprzysiągł sobie, że nigdy inna kobieta nie będzie jego żoną. Kim naprawdę była kobieta, która tak bez reszty podbiła króla Jana Sobieskiego, pogromcę Turków? Przykuła do siebie wspaniałego człowieka, najlepszego w kraju; urzekła go tak, że mogła go zostawiać samego na rok i dłużej bez obawy przelotnej nawet rywalki; igrała z nim bez miary, panowała nad nim na wszelkie sposoby, zachowała dlań przez lat trzydzieści urok fizyczny i duchowy, dzieliła wszystkie jego myśli, plany i zamiary, posadziła go na tronie i usiadła mu tam na kolanach, i to wszystko będąc prawie bez ustanku w ciąży, rodząc kilkanaścioro dzieci żywych i umarłych - czy to nie jest swego rodzaju wielkość? Niech odpowiedzą kobiety. A w dodatku zawracała (obłudnie) hetmanowi głowę w czasie klęski pod Mątwami, że ją zdradza, a królowi w czasie odsieczy Wiednia, że rzadko pisze! Podczas gdy korpulentny zwycięzca, który już po krześle na koń wsiadał, pisał, nie otarłszy nawet potu z czoła, wprost z pola bitwy pod Wiedniem, na bębnie, sążniste epistoły, nigdy nie zapominając „ucałować milion razy wszystkich śliczności i wdzięczności najukochańszego ciałeczka”.

Anna Jagiellonka to władczyni, o której wiemy sporo, i kobieta, o której nie wiemy prawie nic… Miłosna kareta Anny J. to opowieść o siostrze, narzeczonej, żonie i ciotce czterech polskich królów, czyli o pokerowej karecie, którą miała w ręce Anna J. To także opowieść o kochanych przez nią królach: jej bracie Zygmuncie Auguście, niedoszłym mężu Henryku Walezym, faktycznym mężu Stefanie Batorym i siostrzeńcu Zygmuncie I Wazie. Grała z mistrzami, więc ten królewski poker nie mógł się dla niej dobrze skończyć! Anna J. to kolejna bohaterka sprzed stuleci przypominająca się współczesnym czytelnikom i licząca na to, że zrozumieją oni jej walkę o siebie i o miłość, lepiej ją poznają i może polubią…

Niezwykła opowieść o miłości, która jest pełnym poświęceniem. Panna Konstancja Skowrońska, uboga krewna, sierota wychowana przez wujostwo, swą pracą odwdzięcza się jak może za doznane łaski i dobroć. Spotyka ją miłość Sewera - pasierba właściciela sąsiedniego majątku.